Jednym z głównych uprawnień osoby zatrudnionej na podstawie stosunku pracy jest prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 dni jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat lub 26 dni, jeżeli czas pracy wynosi dłużej niż 10 lat. Zgodnie z określonymi w Kodeksie Pracy przepisami powinien zostać udzielony w roku, w którym osoba nabyła do niego prawo. Przepisy nie określają dokładnie formy składania prośby o urlop, jednakże w praktyce przyjęło się, iż wystąpienie jest poparte pisemnym wnioskiem.
Wnioski o urlop wypoczynkowy są bardzo prostymi dokumentami, które nie powinny sprawić pracownikowi trudności. W dokumencie należy podać imię, nazwisko i stanowisko podającego pismo, a także datę i miejsce sporządzenia wniosku. Następnie należy wprowadzić dane osoby, do której kierowane jest pismo i zamieścić prośbę o udzielenie urlopu oraz określić termin wraz z podaniem liczby dni. Zasadniczo czas wolny od pracy powinien zostać wykorzystany w sposób nieprzerwany, to znaczy w całości i bez dzielenia go na części.
Pracodawca może rozpatrzyć podanie i nie zgodzić się, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy – w tym przypadku termin musi zostać przesunięty.
Zdarza się także, że wnioski o urlop wypoczynkowy muszą zostać z jakiejś przyczyny anulowane, wtedy pracownik musi złożyć kolejny dokument o anulowanie przyznanego mu wcześniej wypoczynku.