Od 2019 roku nastąpiły zmiany w zasadach prowadzenia akt osobowych. Dotychczas pracodawca był zobowiązany do przechowywania akt pracowniczych przez 50 lat, licząc od chwili ustania zatrudnienia. Od początku bieżącego roku okres ten uległ skróceniu do lat 10. Dotyczy to pracowników zatrudnionych po 2019 roku.
Nowe rozporządzenie rozdziela dokumentację pracowniczą na 4 kategorie:
– część A – akta związane z ubieganiem się o zatrudnienie,
– część B – akta związane z nawiązaniem stosunku pracy i jego przebiegiem,
– część C – akta związane z ustaniem stosunku pracy,
– część D – akta związane z ponoszeniem przez pracownika odpowiedzialności porządkowej.
Archiwizacja akt osobowych byłych pracowników dzieli się na 2 kategorie. Dokumenty pracowników zatrudnionych w latach 1999 – 2019 mogą być przechowywane przez 10 lat o ile zostaną oni o tym poinformowani, a do ZUS zostaną wysłane odpowiednie dokumenty.
Archiwizacja akt osobowych byłych pracowników zatrudnionych przed rokiem 1999 bezwzględnie musi być prowadzona przez 50 lat i przechowywana w sposób, który zapewnia im pełne bezpieczeństwo.